حسگر دمای مایع خنک‌کننده که ما آن را با نام «حسگر دمای آب» هم می‌شناسیم، یکی از حسگرهای خودرو است که برای نظارت بر دمای مایع خنک‌کننده موتور استفاده می‌شود. آنچه در داخل پیشرانه گردش می‌کند، فقط آب نیست و ترکیبی از آب همراه با مایع ضدجوش و ضدزنگ و ضدیخ است؛ به همین دلیل، معمولا به‌جای آب، آن را مایع خنک‌کننده می‌نامند و مهندسان مکانیک خودرو هم از گفتن نام حسگر دمای آب خودداری می‌کنند.
اکثر حسگرهای دمای خنک‌کننده با استفاده از مقاومت الکتریکی برای اندازه‌گیری دمای مایع کار می‌کنند. سیگنال خروجی از حسگر به کامپیوتر ارسال می‌شود تا تغییراتی در زمان‌بندی پیشرانه و محاسبات (پاشش) سوخت برای عملکرد بهینه انجام شود. هنگامی‌که دمای مایع خنک‌کننده در پیشرانه سرد باشد، سوخت بیشتری نیاز است و هنگامی‌که دمای آن به گرمای لازم برسد، به سوخت کمتری احتیاج دارد. همچنین، در‌صورتی‌که واحد کنترل پیشرانه (ECU) تشخیص دهد دما بسیار افزایش یافته است، برای محافظت از پیشرانه دربرابر آسیب احتمالی ناشی از گرمای بیش‌از‌حد، مشخصات عملکردی را تنظیم می‌کند.