GPS) Global Positioning System) به معنای سیستم موقعیت‌یابی جهانی است. این تکنولوژی مدرن متعلق به دولت ایالات‌متحده آمریکا است (بله! مالکیت تمامی این سیستم به‌صورت کامل در اختیار ایالات‌متحده آمریکا قرار دارد) و تحت نظارت مستقیم نیروی هوایی این کشور کار می‌کند. استفاده از این تکنولوژی کاملا رایگان است و در درجه اول برای استفاده کاربران آمریکای شمالی ساخته شده، هرچند که با توجه به نام آن، استفاده از آن در تمامی مکان‌های دیگر امکان‌پذیر است.
GPS یک سیستم جهت‌یاب رادیویی است. این تکنولوژی با استفاده از امواج رادیویی بین ماهواره‌ها و تلفن شما ارتباط برقرار کرده و اطلاعاتی مانند زمان و موقعیت مکانی را در اختیار شما قرار می‌دهد. توجه کنید که برای کار کردن با GPS نیازی نیست هیچ‌گونه اطلاعاتی به ماهواره‌ها در فضای اطراف زمین بفرستید؛ تنها کافی است از میان ۲۸ ماهواره موجود در مدار زمین که به منظور این سیستم طراحی شده و قرار گرفته‌اند، قابلیت دریافت اطلاعات ۴ ماهواره یا بیشتر را داشته باشید.
هر ماهواره از این سیستم، یک ساعت اتمی داخلی مختص به خود را دارد و سیگنال‌های زمانی کدگذاری شده‌ای را در یک فرکانس معین ارسال می‌کند. تراشه گیرنده شما شناسایی می‌کند که کدام ماهواره بدون مانع است و قابلیت خوانایی دارد (در ادامه توضیح می‌دهیم چرا این مسئله اهمیت دارد) و سپس شروع به دریافت اطلاعات از ماهواره‌ای خواهد کرد که قوی‌ترین سیگنال را دارد. به دلیل آنکه طراحی ماهواره‌های GPS به‌گونه‌ای است که با باتری شارژی کار می‌کنند، فرستادن سریع سیگنال‌ها از فاصله صدها هزار مایلی نیاز به برق زیادی دارد، بنابراین GPS کمی کند کار کرده و معمولا در حد یک دقیقه زمان لازم است که موقعیت جغرافیایی شما را نشان دهد.
گیرنده GPS شما از اطلاعات این سیگنال‌ها استفاده کرده تا با روش تعیین مکان مثلثی، بتواند موقعیت و زمان را برای شما مشخص کند. توجه داشته باشید که GPS از روش تعیین مکان مثلثی برای نشان دادن موقعیت جغرافیایی استفاده کرده و همان‌طور که قبلا ذکر کردیم، برای این عمل سیگنال‌های چهار ماهواره موردنیاز است. البته دقت داشته باشید که سیگنال ماهواره چهارم تنها برای مشخص کردن ارتفاع استفاده می‌شوند، بنابراین اطلاعات سیگنال‌های سه ماهواره، کافی است که شما در روی نقشه موقعیت جغرافیایی خود را مشاهده کنید.